2016/07/19

مستند مادرکشی

در چند ساله اخیر توجه به مشکلات زیست محیطی در جامعه ایران به شکل بی‌سابقه ای بالا رفته است. پدیده های مرگباری مثل ریزگردها، وارونگی هوا، خشکیدن تالاب ها و دریاچه ها و.... آن چنان ملموس و تکان دهنده است که افکار عمومی نمی تواند نسبت به آن ها بی اعتنا بماند. شک نیست که بخش جوان و تحصیل کردۀ جامعه و نیز کارشناسانی که افق دیدشان نسبت به مسائل زیست محیطی و اجتماعی گسترده تر است و فقط نوک دماغ شان را نمی بینند، سریع تر عکس العمل نشان می دهند. عکس العملی که به ناگزیر شکل انتقاد و اعتراض و افشای سودجویی ها و سوء مدیریت های نهادینه در نظام حاکم به خود می گیرد. در چنین فضایی است که مستندی مثل «مادرکشی» تولید می شود. سازندگان این مستند روی یک معضل عمیق زیست محیطی یعنی روند رو به گسترش بی آبی با همه نتایج قابل پیش بینی (و غیر قابل پیش بینی)اش در آیندۀ نزدیک انگشت می گذارند. خود واقعیت آنقدر مهیب و زشت و زجرآور است که حتی بیان گوشه هایی از آن در این مستند، آمیخته ای از تاثر و ترس و خشم را در ذهن بیننده ایجاد می کند. بینندۀ هشیار حتما متوجه می شود که سانسور و خودسانسوری رایج در فضای مستند سازی ایران بر «مادرکشی» هم سایه انداخته است؛ به شکل عدم تلاش برای شناسایی و شناساندن ارتباط معضلات زیست محیطی با خصلت و منطق و نیازهای نظام اقتصادی ـ اجتماعی موجود (در مرکز آن، نقش دولت حاکم). اما این مسئله نباید دغدغه مثبت و تلاش دلسوزانه سازندگان این فیلم را زیر سوال ببرد. «مادرکشی» علیرغم کمبودها و ناگفته هایش، خصوصیت یک فیلم سفارشی را ندارد. نام هایی مثل «دفتر معاونت ریاست جمهوری» یا «سازمان محیط زیست» و.... در ردیف تامین کننده بودجه یا حامیان این مستند، و نیز چسباندن جمله ای از خامنه ای به تیتراژ پایانی، ارزش های «مادرکشی» را نفی نمی کند. اینگونه مداخلات و خودنمایی های حاکمان بیش از هر چیز، نشانگر وخامت وضعیت محیط زیست کشور است. واقعیتی که دیگر هیچکس نمی تواند منکر شود.


لینک مستقیم مستند

اشتراک گذاری

فعلن هیچ دیدگاهی برای "مستند مادرکشی"